Στα καλά καθούμενα...

Εκεί που κοιμόμουν χθες βράδυ..ξαφνικά ακούω κάτι ''χρουτς χρουτς''..περίεργος ήχος..τρόμαξα και ξύπνησα..Τι ήχος είναι αυτός αναρωτιόμουν...σαν να έχει κάτι μέσα ο τοίχος,ποντίκια λέω είναι..τι στο καλό;;Μετά από αρκετή ώρα ξανακοιμήθηκα!Το πρωί όμως ξαναξύπνησα από τον ίδιο ήχο...

Βγαίνω στο μπαλκόνι και τη διαπιστώνω;;;Ήτανε πουλάκια που ετοιμάζανε τη φωλίτσα τους σε ένα σημείου του τοίχου πάνω από το παντζούρι που έκανε ένα βαθούλωμα...

Παίρνω λοιπόν τη σκάλα κι ανεβαίνω να δώ...Τα πουλιά (ήταν και μαύρα σα κοράκια) έφυγαν και πήγαν στο απέναντι μπαλκόνι και με κοιτούσαν....βάζω λοιπόν στο βαθούλωμα χαρτί από περιοδικά κι εφημερίδες και πέτρες για να γεμίσω το κενό! Τους τη χάλασα σκέφτηκα προς στιγμήν..και στεναχωρέθηκα για τα καημένα πουλάκια που θέλουν να φτιάξουν τη φωλίτσα τους...

Έλα όμως που αυτά δε πτοήθηκαν και συνέχισαν να έρχονται και να ''παίζουν '' με τις πέτρες....
Ποιος είναι κακός εν τέλει;;εγώ η τα πουλάκια;;;